Buitenren

Ook in Zandhuizen willen we natuurlijk een kattenren voor de poezen. We hebben nu zoveel ruimte om het huis dat het goed mogelijk is om een mooie ren te maken.

Juni 2016

En dan is het eindelijk zover. Op één maand na wonen we hier nu tien jaar. Net als in IJsselstein hebben we heel lang zitten puzzelen hoe we nu voor de poezen een veilig buitengebied konden maken. Naast het huis? Nee, dat doen we niet want dat is geen mooi gezicht. Achter het huis? Waar moeten wij dan langs lopen? Op het terras voor de schuur? Dat kan heel goed want daar zitten we zelf nooit, maar hoe komen de poezen er dan? Met een "boogbrug"? Dat zie je wel eens op plaatjes bij andere kattenliefhebbers, maar dan moeten we een gat in de nieuwe muur hakken. Waarom had ik dat niet eerder bedacht? Naast het houthok? Nee ook niet moet ook met een brug. In onze zoektocht naar een oplossing voor de trap naar boven (denk aan de uitzending van SBS6 klik hier, voor het plan dat het niet werd) kwam uiteindelijk een goede oplossing. Er bleef voor het raam van de badkamer een terras over en dat hebben we ingericht voor de poezen.

Ook nu is Ingrun er nog altijd bij en zij is de eerste die de stoute schoenen aantrekt en in de nieuwe ren gaat kijken.

Freki durft niet, wat een "watcho" :-)


Hieronder een impressie van de realisatie :-)

Verzetten van de bomen en het stellen van de staalconstructie

De verdiepingsvloer

Klaar om te gaan metselen

De vloer voor de begane grond

hier is het kattenluikje maar direct ingemetseld

Het dak en de spanten

Metselwerk

Het nieuwe plafond

De bestrating moet ook worden aangepast

De vloer in de ren

Sfeerplaatje

Het passen van de hekken

Klaar


Er is een website gemaakt door Daniëlle met allemaal voorbeelden van oplossingen. Je kunt hier inspiratie opdoen als je er zelf nog niet uit bent. Tuinen en buitenrennen, te veel om op te noemen. Een bezoek meer dan waard!

Vele andere voorbeelden met afgezette, kat veilige tuinen, kattenrennen en afgeschermde balkons kun je bekijken op: Je kat veilig naar buiten laten


Dit artikel stond ook in het clubblad van "de Noorman"

Een eigen kattenren (nog in IJsselstein)

Poezen hebben we al heel lang en op een mooie dag kregen we onze eerste Noor. De fokkers hadden hun tuin goed afgezet met schrikdraad, maar als we Ingrun altijd binnen wilden houden zou dat geen enkel probleem zijn, ze was bij de fokker ook niet buiten geweest. En het was ook geen enkel probleem. Onze htk-poezen liepen vrolijk in en uit (we moesten wel steeds de deur opendoen, pfff) en Ingrun bleef braaf op de keukenmat liggen kijken. 

 begin van de bouw  het krijgt vorm  hier komt de dakgoot

Ook ons eerste nestje met Ingrun ging nog goed, maar de nieuwe eigenaars van de kittens vroegen ons steeds weer “kunnen ze altijd binnen blijven?”. Langzamerhand kwamen we toch op het idee dat een kattenren wel een mooi ding zou zijn. Onze tweede Noor, Roza, was een stuk minder gedwee. Ze wilde wel eens weten waar de andere poezen zo vaak naar toe gingen en zo werd het alsmaar lastiger om onze Noren binnen te houden.

 deurtje en ik sta er zelf ook mooi op!  de gaaspanelen worden geplaatst  Ingrun kan alles volgen nu het luikje ook is geplaatst   

Nu is ons huis erg klein en de tuin is niet direct eenvoudig met het huis verbonden. Achter de huiskamer ligt het terras, waar we heerlijk kunnen zitten, maar om dat nu direct helemaal voor de poezen op te offeren was wel wat veel van het goede. Inmiddels hadden we natuurlijk al bij veel andere poezenliefhebbers een kijkje kunnen nemen hoe daar de oplossing voor een ren was gevonden. Een ren achterin de tuin? Nee want dan moeten we de poezen steeds wegbrengen en ophalen. Een ren tegen de huiskamer aan? Nee want wordt ons terras erg klein. Een grote ren over het hele terras dan? Nee want dan zitten we zelf in de ren. Met schrikdraad de tuin afzetten? Nee dan moeten we het tuinhuisje slopen en de bomen steken er ook bovenuit en die willen we ook niet missen. Als we een ren naast de tuindeur van de huiskamer maken moet er een tunneltje met een kattenluikje door de muur worden gemaakt en dat kan weer niet want dan moet de kast in de kamer worden verzet. Tjonge, jonge er zijn meer problemen dan oplossingen lijkt het wel.

 de toegang naar de ren  Roza wil als eerste de doorloop proberen  Cleo is erg nieuwsgiering en kan er geen genoeg van krijgen  

Zo hebben we meer dan een jaar zitten dubben. Uiteindelijk hadden we een idee. We maken de ren naast de tuindeur (hij wordt dan niet erg groot, ongeveer 80 bij 300 cm en ongeveer 190 cm hoog en past dan nog onder het zonnescherm) en ik maak een soort sluisje voor een kattenluikje in de tuindeur. Het sluisje kunnen we zó wegnemen als we de deur willen gebruiken in de zomer. En als de deur dicht is kunnen de poezen door het kattenluikje zo door de sluis naar de ren. Iedereen blij.

 Roza probeert ook de looptak  nog steeds is Cleo erg geďnteresseerd in de gebeurtenissen buiten de ren  het begint al op te schieten  

De ren heb ik gemaakt met behulp van gaas dat normaal wordt gebruikt om trellis te maken bij tuinafscheidingen. Het dak is van doorzichtig kunststof profielplaat om het niet te donker te laten worden in de ren en in de huiskamer. Doordat ook de regenafvoer van het grote dak door de ren loopt kon ik de afvoer van dit dak er eenvoudig op aansluiten, zo zitten de poezen heerlijk uit de regen. De inrichting was natuurlijk makkelijk, een paar zitplanken en wat boomstammen en nog een heerlijk dik touw om eens lekker aan te kunnen krabben. Inmiddels hebben we een derde Noortje, Cleo, uit ons derde nestje, zij was de eerste die volledig doorhad hoe een kattenluikje werkt. Ze loopt in en uit dat het een lieve lust is. Roza was een stuk minder slim in het ontdekken, dat duurde wel een paar weken. We moesten haar steeds door het luikje duwen, want ze stond bij het luikje te mauwen! Terug wist ze wel heel snel te verzinnen, dat ging altijd wel vanzelf.

 nog wat plaatjes van de ren  totaal plaatje  ons nieuwe uitzicht vanuit de bijkeuken


En tot slot Ingrun……… Ze was deze zomer een aantal keren met ons in de tuin geweest aan een lijntje en dat was veel mooier! Af en toe duwen we haar nu door het luikje en dan gaat ze lekker in de ren zitten, maar uit zichzelf is ze er nog niet vaak in gegaan. Uiteindelijk zijn we erg blij met onze ren, de Noortjes ook en het is een stuk rustiger nu ze zelf in en uit kunnen lopen.

Het zou kunnen dat iemand zo nieuwsgierig is geworden dat zij of hij nog vragen heeft. Ik wil maar zeggen stel je vragen, of beter, kom eens langs om te kijken