Fulco de minstreel

Een Historisch verhaal uit de tijd van Graaf Jan I
Geschreven door C. Joh. Kieviet
Eerste uitgave 1892

Het verhaal speelt in het jaar 1297, in en rondom het kasteel van IJsselstein. Fulco, een eenvoudige dienaar, weet, vermomd als minstreel, zijn meester Heer Gijsbrecht van IJsselstein uit de kerkers van de Heer van Vianen te redden. Als beloning voor die daad wordt hij tot ridder geslagen.

Fragment uit het boek:

Nog eenmaal keek Fulco om. 't Gevaar naderde.
"Vooruit! Vooruit!" riep hij, zich zover mogelijk voorover buigende. Reeds hoorde hij kreten achter zich. Men gebood hun halt te houden.
"Al te vriendelijk!" mompelde Fulco. "Vooruit Zwart, nog een kwartier! Vooruit!"
Maar Zwart kon niet meer. Het arme dier had gedaan, wat het kon. Het paard van Peer was vlugger en sterker, naar het scheen. Het ging Fulco vooruit. Deze begreep, dat het hem niet mogelijk zou zijn, de burcht tijdig te bereiken.
"Peer!" riep hij. "Halt, Peer!"
Maar Peer had geen lust, zijn leven in gevaar te stellen. Hij geraakte hoe langer hoe meer vóór.
"Peer!" riep Fulco nu met donderende stem. "Peer, hier zeg ik je! Neem jij het kind en breng het op IJselstein. Mijn paard kan bijna niet meer voort. Peer, hoor je niet wat ik zeg? Alléén laten ze je daar toch niet binnen. Hier neem het kind!"
Deze bedreiging hielp. In de grootste angst hield Peer zijn paard een weinig in, zodat Fulco hem spoedig had ingehaald. Peer nam snel het kind over. Voort ging het weer. Peer reed hem dadelijk weer vooruit, hoezeer Fulco zijn paard ook tot spoed aanzette.
"Ik ben verloren!" mompelde Fulco, "maar Peer zal het kasteel wel bereiken. Als het hem gelukt, sterf ik met vreugde, want dan is mijn Heer in elk geval gered. Ha, nu die hoek nog om, en dan ligt IJselstein voor ons, Voort, Zwart, voort, voort!"
Reeds verrezen de torens van het machtige kasteel vóór hem, maar nog dichter hoorde hij zijn vijanden achter zich.....

Cattery:

Wij woonden (tot september 2006) in de binnenstad van IJsselstein, op een steenworp afstand van de oude kasteeltoren, in een straatje dat is vernoemd naar een van de vroegere kasteelheren. Dit leek ons een leuke aanleiding voor de vernoeming van onze hobby. De andere verbinding naar de oudheid is dat we de Noorse sagen gebruiken voor de namen die we aan onze kittens geven. Inmiddels zijn we verhuisd maar onze cattery naam blijven we trouw. Het is voor ons een blijvende herinnering aan IJsselstein.